90/10/28
11:39 ص
بحث عماد افروغ در برنامه ی پارک ملت را مستقیم در همان ساعات نیمه شب شنیدم و واقعا برایم عجیب بود که چگونه صداو سیمای ما چنین برنامه ای را زنده به روی آنتن برده است. ناراحتی من از طرح سوال و شبهه نیست، ولی از این که شبهات و سوالات بدون پاسخ رها می شوند نگرانم. براستی آیا بهتر نبود که صداوسیما به بحث و مناظره بیشتر بها می داد تا اگر شبهه ای مطرح می شود که باید بشود، پاسخش نیز در همان جا مطرح شود؟ آیا برقراری مناظرات بهتر از این نیست که صاحب یک تفکر نقادانه یک طرفه به قاضی افکار عمومی برود و راضی برگردد؟!
آیا برقراری مناظره بهتر است یا این که انقلاب و رهبری یک طرفه آماج حملات قرار گیرند؟ آن هم در صداو سیمای جمهوری اسلامی!؟ آقای ضرغامی در کدام جبهه ای؟ اصلاً جبهه را می بینی؟! خدا را شاهد می گیرم که از طرح این سوالات و پاسخ گویی به آنها هیچ گزندی به انقلاب نمی رسد و موجب استوار شدن آن خواهد شد، چرا که هم شبهات بی جا پاسخ گفته می شود و هم انتقادات به جا موجب اصلاح و ارتقای انقلاب می شود و البته شبهات و اتهامات بی جا بسیار بیشترند و به راحتی قابل پاسخگویی.
با این همه خوبی که برای مناظرات و فضای باز مباحثه متصوریم، عجیب است که صداوسیما از آن شانه خالی می کند؛ گویی منتظر است تا فتنه ای دیگر اتفاق بیفتد و وقتی آب ها از آسیاب افتاد یکی دوماهی برنامه ای چالشی مثل امروز دیروز فردا تدارک ببیند و بعد دوباره دیگر هیچ! انتظار تا فتنه ی بعدی و به شرط حیات!
میهمان عزیز شما ممکن است از سایت دیگری به اینجا لینک شده باشید، در صورت تمایل به صفحه ی اصلی وبلاگ مراجعه نمایید، مطالب وبلاگ به صورت مستمر به روز می شود.